De kameleon ligt op de loer

Hielke en Sietse, de tweeling van smid Klinkhamer, varen door de poldervaart met hun boot, de sterke Kameleon. Plotseling zien ze een jongen door het hoge riet kruipen. Ze kennen hem niet en het lijkt wel of hij wat in zijn schild voert. Hielke en Sietse varen er met de Kameleon heen. Fokke, zo heet de jongen, is gevlucht. Wat hij vertelt is allemaal heel vreemd, maar wel de waarheid. Gerben komt gelukkig te hulp en bakt de boze Muntendam een lelijkepoets. Varend langs de rietschoot bij het meer vinden de jongens een gezonken boot, Ria. Er klopt iets niet, want de boot en de eigenaar zijn al weken zoek. Trouwens, met dat dure jacht, de Wilhelmina is ook wat loos. Niet voor niets is Zwart de laatste tijd zo actief en als Kees op de omloop van de Woudaap met zijn armen zwaait, gebeurt er wat in de polder. // Recensie(s) : Op een van de vele tochten van de Kameleon, treft de tweeling van smid Klinkhamer, in het riet een jongen aan, Fokke, die zijn huis ontvlucht is. Ze beloven Fokke te helpen en hem elke dag met de boot op te halen. Fokke’s stiefvader houdt er dubieuze praktijken op na om aan geld te komen, die mede door de oplettendheid van de poldervrienden worden ontdekt. Dankzij de tweeling komen er weer betere tijden voor Fokke. Van een serieuze structuur is geen sprake. Enkele gebeurtenissen worden samengevoegd, toevalligheden opeengestapeld; met daar tussendoor een uitval naar een student (natuurlijk aan drugs verslaafd), meisjes die zeer onhandig manoeuvreren met een boot, en onnozele grappen van de boerenknecht Gerben. Zeer middelmatig niveau, heel eenvoudige, soms oubollige stijl, gemakkelijk te lezen lectuur; de ‘jongens-onder-elkaar-sfeer’ en het avonturieren op het water zal waarschijnlijk veel kinderen aanspreken.